Desireé kende Levi nog van de gymlessen op school. Ze ging in gesprek met zijn moedeer, vroeg waar ze wonen, wat haalbaar is qua afstand, en zocht gericht naar passende sportteams in de buurt. Meerdere opties kwamen op tafel, waaronder een proefles bij voetbalvereniging B.S.V. Boeimeer. “Daar voelde het direct goed,” vertelt Ilse (moeder van Levi). “Er was een fijne sfeer, trainers met ervaring met kinderen met een beperking en een prettige groepssamenstelling.”
Levi voetbalde tot zijn zesde in een regulier team. Maar zodra het spelletje ingewikkelder werd, merkte zijn moeder dat hij het niet meer goed kon volgen. “Als er partijtjes werden gespeeld, stond hij grassprietjes te tellen. Bij dit team houden ze daar rekening mee. Hier mag hij gewoon meedoen op zijn manier.”